Jest nawiązaniem nie tylko audytywnym do słowa oczywistości. Punktem wyjścia autorek kampanii jest chęć odkrycia "niewidocznego" i ukazanie oczywistości życia, które wiodą, oczami rzeczywistości, w której żyją, odkrycia ich codzienności bycia matką, kobietą, pracownicą, sportowczynią, aktywistką. Typowe role społeczne pełnione przez nietypowe kobiety, bo o zróżnicowanym stopniu sprawności ruchowej, są tematem naszej sesji. Zwyczajność, dla niektórych tak oczywista, nie dla każdego jest w równym stopniu dostępna. Stereotypy bardzo często głęboko zakorzenione u osób ruchowo normatywnych , powodują dysonans pomiędzy indywidualnym widzeniem siebie kobiet o różnym stopniu sprawności, a odbiciem w oczach otaczającego społeczeństwa. Infantylizacja, pozbawienie seksualności, ograniczanie praw reprodukcyjnych, podważanie decyzyjności, jest jedna strona "medalu uprzedzeń i przemocy", która wzmacnia negatywne stereotypowe widzenie kobiet z niepełnosprawnością. Po drugiej stronie mamy jeszcze większa ilość kobiet , które poza obarczeniem bycia w "modelu" dotknięte są wykluczeniem najbardziej podstawowym, czyli ekonomicznym, które ciągnie za sobą łańcuch kolejnych ograniczeń w dostępie do służby zdrowia , pracy i swobodnego decydowania o swojej egzystencji wynikającej z uzależnienia od osób „opiekujących” się nimi. Sytuacja kobiet, o różnym stopniu sprawności w Polsce jest wciąż tematem niewidocznym w przestrzeni. Autorki chcą, aby wystawa stanowiła przestrzeń, w której bedą one mogły snuć swobodna narracje o samych sobie.
Autorka zdjęć: Beata Węcławek
Comments